مقایسة اختلالات رفتاری نوجوانان ورزشکار رشته‌های انفرادی و تیمی و افراد غیر ورزشکار

هدف پژوهش حاضر مقایسة اختلالات رفتاری در بین نوجوانان ورزشکاران رشته‌های انفرادی و تیمی و افراد غیرورزشکار بود. 188 دانش‌آموز دختر و پسر 14-12 ساله انتخاب شده و به سه گروه غیرورزشکاران، ورزشکاران انفرادی و تیمی تقسیم شدند. جهت اندازه‌گیری اختلالات رفتاری، پرسشنامة رفتاری راتر فرم معلم و فرم والد مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست آمده از هر دو فرم مذکور، علاوه بر میزان شیوع بیشتر اختلالات رفتاری در نوجوانان غیرورزشکار، تفاوت هر یک از خرده مقیاس‌ها در بین دو گروه نوجوانان ورزشکار انفرادی، تیمی و غیرورزشکار نیز از لحاظ آماری معنادار گردید. همچنین پسران میزان بالاتری از اختلالات رفتاری را نسبت به دختران به خود اختصاص دادند. فعالیت‌های مختلف ورزشی می‌توانند در پیشگیری و کاهش اختلالات رفتاری نوجوانان مؤثر واقع گردند به طوری که می‌توان به آن به عنوان روشی ارزشمند در کنار سایر روش‌های نوین مقابله نگریست.